Lieve allemaal, ik zou jullie nog even laten weten wat het vervolgtraject van Joshua gaat worden. Afgelopen woensdag was ik met Josh is het PMC. Zijn bloedwaarde waren goed en we zagen ook dat zijn nieren en lever zich aan het herstellen zijn. Dit komt omdat hij nu 5 weken geen chemo heeft gehad. Gelukkig hersteld de schade zich vanzelf. Met de chemo houden we de tumor en uitzaaingen stabiel, maar je tast dus ook de goede bloedvaten aan waardoor er (tijdelijke)schade zich voordoet. Voor nu gaan we thuis elke week zijn natrium en eiwit checken. Zodat we weten of dit stabiel blijft. Daarnaast gaan we voor 3 maanden stoppen met de chemo en zal Joshua na 3 maanden weer een scan krijgen. Het is een beetje een dubbel gevoel. Maar we willen het beste voor Josh.

Vrijdag zat ik in de auto met een vriendin en hadden we het over de situatie. Ik zei toen ook tegen haar dat we ook niet te ver vooruit willen denken. Ons een beetje als een struisvogel gedragen en ons hoofd in het zand steken… Dan is het zeker niet zo dat we er niet mee bezig willen zijn, maar mijn (ons) hoofd zit momenteel zo vol met van alles en nog wat dat ik (we) er niet de energie voor heb om er te veel over na te denken. Daarom ga je in de overlevingsstand en leef je met de dag. Hopen en bidden we dat alles stabiel mag blijven. En houden we ons vast aan de belofte van Jeremia 29 vers 11 dat God ons een hoopvolle toekomst beloofd. Dat Hij alles in zijn hand heeft. Stukje overgeven, terwijl we het liefst alles zelf willen regelen. Maar dat geeft ook rust, want alles zelf in de hand houden dat is onmogelijk. En dan is het toch geweldig dat we mogen weten dat we alles aan onze Hemelse Vader mogen vertellen en dat hij ons vasthoudt.

Vanmorgen zat ik appjes te lezen van 10 jaar geleden. Toen waren we er net achter gekomen dat Joshua een hersentumor had. Net zei ik nog tegen Arnoud dat het zo onwerkelijk is wat je dan lees in die berichten. In wat voor een moeilijk traject we toen zaten. En nog steeds hoor…het voelt nog steeds als een rollercoaster. Met ups en downs maar met elkaar redden we het wel. Ben zo intens dankbaar voor onze lieve behulpzame kids en mijn lieve Ar. En alle lieve familie en vrienden om ons heen.

De komende 3 maanden heb ik elke woensdag contact met onze oncoloog over hoe het met Josh gaat. Vanaf morgen mag hij weer naar school, en daar heeft hij echt zin in. Weekend van twee weken is voorbij 😉 en weer fijn naar zijn klasje

Liefs, Eunice

• 

• 

•